In mijn eerdere blog gaf ik aan dat de ABCD filosofie mij op zoveel vlakken raakt. Ook al is deze training vooral gericht op het bouwen vanuit de kracht van bewoners en buurten, spreekt de manier van denken en werken mij ook heel erg aan op wie ik ben en wie ik wil zijn. Maar vooral op wat ik kan. 

Vorig jaar ben ik begonnen in een nieuwe functie. Sociaal Makelaar. Mooie benoeming en ik voel me ermee verbonden. Maar 't is duidelijk dat de term Sociaal Makelaar niet bij iedereen gelijk een helder beeld oproept van wat ik dan eigenlijk doe. Dat blijkt wel als ik op LinkedIn een uitnodigingen krijg met een persoonlijk berichtje: "Hoi Esther, ik zie dat jij ook in de makelaardij zit, laten we linken." Ik hou van linken, dus ik heb de uitnodiging geaccepteerd met een persoonlijk bedankje voor de uitnodiging en een welkom in mijn netwerk. Daarbij heb ik ook benoemd dat ik wel in makelaardij zit maar niet in vastgoed. Geen reactie meer terug ontvangen. 

Mijn hond blij, ik blij. De man die met zijn hond ons passeert ook blij? Euhm….ik denk het. Of misschien toch niet? Op mijn duidelijk en goed gearticuleerde “goedemorgen” zei hij: “gmgn” of zoiets. Hij reageerde, maar niet heel enthousiast, maar dat kan. Niet iedereen is blij vroeg in de ochtend. Zo passeer ik ook een enkele jogger/hardloper die niet groeten. Die wens ik ook een goedemorgen, maar natuurlijk doe ik alsof ik begrijp dat zij hun adem niet willen verspillen aan een ‘goedemorgen’.