Wat is er gebeurd met onze verdraagzaamheid?

Gepubliceerd op 9 mei 2019 om 18:52

Tuuuuuuuut..


Laatst was ik thuis aan het werk toen er hevig getoeterd werd op het kruispunt. Eerst hoorde ik er 1, toen ineens meerdere. Wat er aan de hand was? Er werd op het kruispunt geoefend met verkeersregelaars in opleiding.
Van de week stond ik te wachten voor een stoplicht dat al op groen stond, maar de eerste auto reed niet. Wederom hevig getoeter en mobilisten die vervolgens op de linkerbaan passeerden mopperend en zwaaiend vanachter hun stuur naar de stilstaande mobilist die verwoede pogingen deed om haar auto opnieuw te starten.
Aan de rand van een van onze kruispunten huist een ganzengezin. En met regelmaat steken zij de weg over met elkaar. Vaders voorop, kids in het midden en moeders sluit de rij en houd het verkeer op tot al haar kinderen aan de overkant zijn. Dit duurt niet langer dan 3 a 4 minuten. En ook hier is het onbegrip en ongeduld hoorbaar aanwezig.
Zelf rijd ik ook in een oude auto, weliswaar gekeurd en gechecked, maar it could happen to me. De gedachte daaraan alleen al... En bovengenoemde voorbeelden zijn niet de enige, zo kan ik er nog wel een paar opnoemen van recente data.
Dat maakt dat ik me afvraag wat iemand eigenlijk voor ogen heeft als hij/zij besluit de claxon te gebruiken. Wil iemand dat je zo'n ganzenfamilie negeert? Dat de verkeersregelaar genegeerd wordt? En vindt men het dan ook onaanvaardvaar dat een medeweggebruiker pech heeft in het verkeer? Denken ze dan dat ze 'gepest' worden en protesteren ze daar dan tegen?
Het maakt me ervan bewust dat verdraagzaamheid en geduld voor veel mensen echt een opgave is die men niet altijd op kan brengen voor een ander.
Ff een vraag hoor en ik ben benieuwd naar jullie antwoord, Besluit jij of iemand die jij kent weleens zomaar stil te gaan staan op de weg om expres het verkeer op te houden?

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.