Toen ik begon met #365dagenfocus had ik iets heel anders voor ogen dan hoe het uit eindelijk is gelopen. Toch ben ik niet teleurgesteld. Along the way ontdekte ik dat het project vooral ging over mijzelf. Het was goed om tegen mezelf aan te lopen. Hierdoor kreeg ik inzicht in hoe het nou eigenlijk werkt in mijn hoofd, in mijn lijf en hoe zich dat uit in mijn leven.
Zo ontdekte ik al snel dat voornemens niet zo goed werken voor mij. Ik ben meer van het nu. Ik richt me op wat er nu op mijn pad komt. Soms is dat veel, soms wat minder. Maar ik ben me bewust van wat er voor m'n voeten ligt. De ene keer heb ik een trap nodig om over een muur heen te komen, de andere keer vind ik mijn uitdaging het beklimmen van de heuvel of berg. Maar soms plaats ik een stoplicht. Gewoon om even stil te staan bij het moment en mijn volgende stap te bepalen. En er zijn ook momenten dat m'n pad uitmond in een kruispunt. Ik heb geleerd dat wanneer ik op een kruispunt sta, het goed is om het pad te kiezen dat beste past bij mijn gevoel en daarbij het gevoel te benoemen voor mezelf. Want als ik mijn keuze laat beïnvloeden bijvoorbeeld door angst voor het onbekende, is het niet per definitie een keuze die het beste past bij mijn gevoel.
Focus is voornamelijk vooruitgang al lijkt het soms op stilstaan en word ik overweldigd door alle gedachten, vragen en overwegingen die in me opkomen bij het bepalen van mijn volgende stap. Maar ik heb ook geleerd dat vertrouwen op je gevoel, leven naar wat je van binnen voelt een proces is wat steeds natuurlijker word. Je keert terug naar je basis en leert zo je eigen definities van normen en waarden kennen zonder de interpretaties of overtuiging van anderen. Voor mij was 2020 een mooi jaar. Ik stond even stil en dat voelde als vooruitgang.
Reactie plaatsen
Reacties